پروژه استقرار واحدهای تولید همزمان برق و حرارت (CHP) در روستاها، راهکاری نوآورانه برای بهبود کارایی انرژی، کاهش وابستگی به شبکه مرکزی و توسعه اقتصادی محلی است. تأمین برق و حرارت در روستاها از شبکه مرکزی با چالش‌هایی همچون تلفات ۲۰ تا ۳۵ درصدی، هزینه‌های بالای توسعه و نگهداری خطوط انتقال و تجهیزات گرمایشی کم‌بازده مواجه است. همچنین، استفاده از بخاری‌ها، پکیج‌ها و بویلرهای سنتی باعث مصرف بالای گاز و افزایش آلایندگی محیطی می‌شود.

در این پروژه، گاز شبکه به‌عنوان سوخت واحدهای CHP مصرف می‌شود و برق و حرارت به‌طور همزمان تولید می‌گردد. برق تولیدی   مستقیماً به شبکه توزیع داخلی روستا تزریق شده و بخش عمده‌ای از نیاز مصرف‌کننده تأمین می‌شود، که این امر تلفات خطوط انتقال را به میزان قابل   توجهی کاهش می‌دهد و فشار بر شبکه مرکزی را کم می‌کند. حرارت تولیدی نیز   می‌تواند علاوه بر جایگزینی تجهیزات کم‌بازده فعلی، در سیستم‌های گرمایش   مرکزی روستاها در فصل زمستان استفاده شود و از طریق چیلرهای جذبی به  سرمایش  در فصل تابستان تبدیل گردد. به این ترتیب، حرارت تولیدی به یک منبع  چهار  فصل برای تأمین گرمایش و سرمایش خانوارها، گلخانه‌ها، دامداری‌ها و  صنایع  کوچک محلی بدل می‌شود و به‌طور مستقیم بر رفاه جامعه و کاهش  هزینه‌های  انرژی اثر می‌گذارد. وزارت نیرو معادل برق صرفه‌جویی شده، سوخت  پروژه را  تضمین می‌کند و برق تولیدی با نرخ خرید تضمینی نیروگاه‌های کوچک  خریداری  می‌شود، که این سازوکار جذابیت اقتصادی پروژه را برای  سرمایه‌گذاران افزایش  می‌دهد.

واحدهای CHP با راندمان الکتریکی ۳۵  تا ۴۵ درصد و راندمان  حرارتی ۴۰ تا ۵۰ درصد، بازده کل انرژی ۸۰ تا ۹۰  درصدی ارائه می‌دهند. این بهره‌وری بالا در مقایسه با تولید جداگانه برق و حرارت، صرفه‌جویی قابل توجهی در مصرف گاز و کاهش هزینه‌های دولت به همراه  دارد. در یک نمونه  اقتصادی با داده‌های فرضی، اجرای CHP  باعث صرفه‌جویی سالانه حدود ۱۱۴,۰۰۰  مترمکعب گاز و کاهش هزینه‌های دولت تا حدود ۱۷ درصد شده و دوره بازگشت  سرمایه برای سرمایه‌گذار حدود ۴ سال برآورد می‌گردد. ترکیب فروش برق تضمینی و حرارت محلی، ریسک مالی را کاهش داده و سودآوری پروژه را افزایش می‌دهد.

این  پروژه همچنین با ایجاد هاب‌های انرژی  محلی و سامانه‌های پایش و کنترل  یکپارچه، امکان مدیریت هوشمند مصرف برق و  حرارت در سطح خانگی، کشاورزی و  صنعتی را فراهم می‌کند. مکان‌یابی دقیق  واحدهای CHP در نزدیکی مراکز مصرف حرارت، بهره‌وری پروژه را افزایش می‌دهد و زمینه‌ساز توسعه صنایع وابسته و  اشتغال پایدار محلی می‌شود. طراحی  واحدهایی که چند روستا را به صورت هم‌زمان تحت پوشش قرار دهند، هزینه‌های زیرساختی را کاهش داده و تاب‌آوری  شبکه را ارتقا می‌دهد.

مزایای  پروژه شامل کاهش تلفات انتقال و توزیع  برق، افزایش بهره‌وری کل سیستم  انرژی، کاهش هزینه‌های توسعه شبکه و فشار بر  نیروگاه‌های مرکزی برای وزارت نیرو، تضمین سوخت، خرید تضمینی برق، امکان فروش حرارت و دوره بازگشت  سرمایه کوتاه برای سرمایه‌گذار و تأمین پایدار  انرژی، کاهش هزینه‌های  انرژی و ایجاد فرصت‌های اقتصادی برای جامعه محلی  است.

در انتها، پروژه CHP روستایی الگویی جامع برای مدیریت انرژی،  توسعه اقتصادی و  سرمایه‌گذاری پایدار ارائه می‌دهد. این پروژه با کاهش  تلفات، افزایش بازده  انرژی، کاهش آلایندگی و ایجاد فرصت‌های اقتصادی، منافع  مشترک وزارت نیرو، سرمایه‌گذاران و جوامع محلی را تأمین می‌کند. توسعه پایلوت موفق می‌تواند به یک مدل تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر تبدیل شود که امنیت  انرژی، عدالت  اجتماعی و بهره‌وری منابع ملی را ارتقا داده و زمینه‌ساز روستاهای هوشمند انرژی و توسعه پایدار کشور گردد.

نویسنده : امین شاکری